…χρόνια πριν ένιωσα την κατάθλιψη να με ακολουθεί.Ηταν φορές που την αισθάνθηκα να “με χαϊδεύει ” ..αλλά εγώ δεν την ήθελα για φίλη μου.Είχα ακούσει ότι είναι κακή παρέα …έτρεχα να την αποφύγω, αντιστεκομουν και της έβαζα εμπόδια για να μην μπορεί να με πλησιάσει.
Εκανα οικογένεια, παιδιά, είχα φίλους, μια υπέροχη εργασία….μιλούσα, γελούσα ,διαβαζα, συνέχιζα τις σπουδές μου ,πήγαινα γυμναστηρια, μάθαινα αγγλικά έτρεχα σε σεμινάρια.Ημουν δυσκολη αντίπαλος αλλά κι αυτη δεν ήταν μόνη της. Είχε στείλει στη ζωή μου “τους κατασκόπους “της αυτούς τους διπροσωπους ανθρώπους που με ξεγελουσαν, που με γέμιζαν θυμό, ενοχές και ματαιώσεις κι ενώ εγώ πίστευα ότι με νοιάζονται και με αγαπούν, αυτοί “επιτελουσαν”το έργο της.
Με τα χρόνια ένιωθα να κουράζομαι…οι αντοχές μου λιγόστεψαν και κάποια στιγμή παραδόθηκα στα χέρια της. Ήταν πολύ σκληρή μαζί μου στην αρχή…κι εγώ αμαθη και δεν ήξερα πως να την διαχειριστώ…πως να την αντιμετωπίσω….Χρειαζομουν νεους συμμάχους σε αυτή την αναμέτρηση κι έβαλα τον ψυχολόγο στη ζωή μου να μου μάθει τα μυστικά της.Ειπαμε πολλα , αλλά φαίνεται ότι η κατάθλιψη είχε” θυμώσει” πολύ μαζί μου γιατί για χρόνια την απέφευγα…γιατί προσπαθούσα να την αγνοήσω..γιατί .δεν την άφηνα να “μου μιλησει” να μου πει τι θέλει από μένα και με κυνηγά με τόση επιμονή και τόσο πείσμα …. Είχε έρθει η ώρα για “πιο δυνατά οπλα” ο ψυχίατρος στάθηκε διπλα στον ψυχολογο και γίναμε οι τρεις μας μια δυνατή ομάδα….. Σιγά σιγά άρχισα να αποδυναμωνω”και τους βοηθούς ” της….αυτούς που θέλαν να με οδηγήσουν κοντά της.Δεν ήταν εύκολο γιατί με τα χρόνια τους είχα αγαπήσει κι ήταν για μένα σημαντικά κομμάτια της ζωής μου …ηταν αγαπημένες ρουτίνες .. Με μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωνα ότι διώχνοντας έναν έναν “τους κολλητούς της”η κατάθλιψη γινόταν αδύναμη και σιγά σιγά απομακρυνόταν κι εγώ .”την αποχαιρετουσα”νιώθοντας γερή δυνατή και χαρούμενη που κέρδιζα τη μάχη που είχα μαζί της. Μπορεί να ξανάρθει στη ζωή μου ,να θέλει να με πλησιάσει ξανά…να δει αν έμαθα καλά “το μαθημα” που μου δίδαξε.Δεν την φοβάμαι πια …δεν θα προσπαθήσω να την αγνοήσω …δεν θα την αποφύγω….αλλα θα την αφήσω να μου πει τι καινούριο θέλει από μένα για να με αφήσει ήσυχη.
Επιτέλους έχω καταλάβει ότι τόσα χρόνια με κυνηγούσε γιατί απλά ήθελε να μου μιλήσει …..Ως “φίλη” θα την αντιμετωπίσω, ως καλή φιλη” που έρχεται στη ζωή μου για να μου πει τι πρέπει να αλλάξω,τι πρέπει να εγκαταλείψω και με τι καινούριο οφείλω να ασχοληθώ για να νιώθω χαρούμενη ελεύθερη και ερωτευμενη με τον εαυτό μου’